Dzieci wesoło wybiegły ze szkoły […] Tony papieru tony analiz […] Warstwy tradycji wieki kultury – czerwiec się skończył, a wraz z nim pierwsze półrocze mojego genealogicznego wyzwania.
Co przyniósł czerwiec? – 21 rocznic z tego 6 urodzinowych, 5 ślubnych i 10 śmierci. Pamiętacie jeszcze w kwietniu i maju nie było ani jednego ślubi, a w czerwcu, aż 5. Stosunek urodzin do zgonów nadal jest ujemny. Czerwcowy przyrost naturalny znów na minusie.
W ciągu 30 dni, opublikowałam 21 postów, ale dni bez nowego postu było, aż czternaście, a to dlatego, że w kilku dniach na blogu pojawiał się więcej niż jeden nowy wpis. Takich dni było cztery i w każdy opublikowałam po dwa nowe wpisy, a było to 4 czerwca, 16 czerwca, 19 czerwca i 24 czerwca.
Sześć rocznic urodzinowych dotyczyło narodzin trzech chłopców, w tym dwóch Janów, wszak to czerwiec. Najbardziej odległa rocznica przypadała 18 czerwca, gdy wspominałam 265 rocznicę narodzin Elżbiety Szydłowskiej mojej praprapraprapraprapra(7)babki, która urodziła się w 1758 r. Urodzinowa rocznica Szydłowszczanki jest także najodleglejszym czerwcowym wydarzeniem w mojej genealogii. Najmniej zaś lat upłynęło od narodzin mojego praprapra(3)dziadka Jana Wróblewskiego, który przyszedł na świat zaledwie 186 lat temu, 9 czerwca 1837 r.
Ślubne rocznice, o których na dwa miesiące zapomnieliśmy w końcu pojawiły się w czerwcu i choć czerwcowy czas nie jest typowy dla żeniaczki w XVIII i XIX w. to rocznic takich było aż 5.
Z tych pięciu ślubów, tylko jeden nie dotyczył powtórnego ślubu którego z nupturientów. Co ciekawe od wszystkich tych letnich wesel minęło ponad 200 lat. Najmniej bo 205 lat upłynęło od ślubu Szczęsnego Królaka (którego ja wolę nazywać Feliksem czyli tak jak występował w części metryk) i Marianny Parol, którzy ślubowali 28 czerwca 1818 r. Oboje przeżyli już śmierć współmałżonka – Feliks był wdowcem po mojej praprapraprapra(5)babce Ewie Witek i po ponad roku ożenił się z Marianna z Wocialów wdową po Parolu. 16 i 21 czerwca wspominałam dwie rocznice ślubne, które miały miejsce w 1771 r., a więc minęło od nich 252 lata. 16 czerwca przypadała rocznica ślubu Szymona Szydłowskiego i Łucji Graykówny. Szymon Szydłowski był ojcem urodzonej w 1758 r. Elżbiety Szydłowszczanki i moim prapraprapraprapraprapra(8)dziadkiem, zaś Łucja Graykówna była jego drugą żoną. Pięć dni później – 21 czerwca wspominałam ślub Grzegorza Gałązki i Scholastyki Długosz. Grzegorz Gałązka to mój prapraprapraprapra(6)dziadek, który jako kawaler ożenił się z panną Scholastyką Długosz, a po jej śmierci pojął za żonę moją prapraprapraprapra(6)babkę Katarzynę z Szafrańskich. Od ślubu moich prapraprapraprapra(6)dziadków minęło 1 maja 247 lat i niestety, postu rocznicowego z tej okazji nie było, ale nadrobiła to właśnie 21 czerwca opisując w jednym wpisie dwa ślubu Grzegorza Gałązki.
Dziesięć rocznic zgonu przypadło w osiem dni. Najwięcej lat upłynęło od śmierci Marianny Wróble, mojej prapraprapraprapra(6)babki, która zmarła we wspomnienie św. Jana Chrzciciela w 1786 r. Najmniej lat minęło od śmierci mojego prapra(2)dziadka Stanisława Wąsaka, który zmarł 16 czerwca 1920 r., czyli zaledwie dwa miesiące przed pamiętną Bitwą Warszawską.
Podobnie jak w maju, tak i w czerwcu starałam się do wpisów rocznicowych dotyczących członków mojej rodziny dodawać informacje regionalistyczno-historyczne, aby blog nie był tylko suchą genealogią, ale także był skarbnicą wiedzy regionalnej i inspiracją do poszerzania wiedzy na temat „Małej Ojczyzny”.
To też w czerwcu mogliście przeczytać:
- o osadzie młyńskiej w Karczowiźnie do dóbr Mlęcin należącej,
- o fabryce kafli ozdobnych w Kazimierzowie (w tym miejscu chciałabym podziękować Panu Emilowi Noińskiemu, który pod Facebook-ową „zabawką” nowego postu na „Drogi Przeszłości”, w komentarzu umieścił dwa wycinki prasowe dotyczące fabryczki – to kolejne wiadomości o zapomnianym zakładzie przemysłowym, który istniał niemal za miedzą domu moich przodków – dziękuję raz jeszcze Panie Emilu J)
- o księdzu Pawle Wnorowskim proboszczu kuflewskim i dziekanie siennickim, bo w maju gdy byli przedstawiani duchowni moich przodków nie było okazji, aby o nim wspomnieć
- o Trojanowie – wsi moich przodków
- o okupacji bolszewickiej w Mińsku i Kałuszynie oraz o wydarzeniach jakie miały miejsce w Mińsku i okolicy przed i po bitwie nazwanej w historiografii Cudem nad Wisłą
- o dobrach ziemskich Łaziska, o ich historii i właścicielach – zapis bardzo skrótowy, ale może kiedyś uda mi się napisać coś na wzór monografii łaziskiej
- o trzech bitwach wojny polsko-rosyjskiej pod Kałuszynem w 1831 r.
- o traczu i to nie tym z „Plebani”, a o rzemieślniku „tracką bawiącym się”
- o Woli Rafałowskiej vel Budach Potażnickich – raz jeszcze, bo już raz o tej wsi się rozpisywałam
- a także o czymś takim co się zwie alegatą oraz o meandrach genealogii, że czasem brak zdrowego rozsądku i osądu może nas doprowadzić do odległych i znanych przodków, ale ci przodkowie nie koniecznie będą nasi…
W ciągu 30 czerwcowych dni na „Drogi Przeszłości” wkroczyli i jak wskazują statystyki trochę pobłądziło od wpisu do wpisu 441 czytelników.
To bardzo dobry wynik – dziękuję Wam moi czytelnicy. Dzięki Wam widzę, że nie robię tego tylko dla siebie, ale i dla innych. Dla każdego pisarza czy poety ważny jest czytelnik, ogólnie dla każdego artysty ważny jest odbiorca i ja mimo, że nie jestem żadnym pisarzem czy artystą to Wy moi Drodzy Czytelnicy jesteście dla mnie ważni.
Koniec czerwca to także koniec półrocza, choć nie planowałam robić podsumować kwartałów, to pomyślałam, że półmetek wyzwanie genealogicznego warto podsumować, chociażby ze względu na ilość postów ich rodzaj i liczbę odwiedzin. W ciągu minionych 181 dni 2023 r. opublikowałam 168 postów z których 40 dotyczyło urodzin, 59 ślubów i 69 zgonów. Przez ten czas blog odwiedziło 1916 osób, z czego najwięcej 11 czerwca. Największą popularnością cieszyły się wpisy:
1. Marianna Kościeszanka Jałówkowa – 174 rocznica śmierci z 3
stycznia 2023 r., który odwiedziło 69 osób
2. ex aequo wpis Stanisław Woycik – 343 rocznica urodzin z 14 maja 2023 r.,
który odwiedziło 22 osoby i wpis Krzysztof Zaczek i Krystyna Misiurzanka – 260 rocznica
ślubu z 17 stycznia 2023 r., który odwiedziło 22 osoby
3. Helena Borzymówna Wąsakowa – 56 rocznica śmierci z 9 stycznia 2023 r., który
odwiedziło 20 osób.
Dziękuje jeszcze raz moim czytelnikom i zaprasza Was do śledzenia przez kolejne pół roku moich „Dróg Przeszłości”, a nowe wpisy już w poniedziałek – 3 lipca – będziemy wspólnie świętować podwójne narodziny.
