Katarzyna była moją prapraprapra(4)babką.
Rodzicami Katarzyny byli Józef Urban urodzony w 1785 r. w podkałuszyńskim Patoku oraz Apolonia Bieniek, równolatka ojca, pochodząca z miasta Kałuszyna. Młoda Urbanicha urodziła się 1 kwietnia 1812 r. we wsi Zawoda, tam także się wychowała gdzie rodzice mieszkali na gospodarstwie.
Katarzyna w wieku 18 lat wyszła za mąż za Filipa Nowickiego, służącego za parobka w browarze dworskim w Kałuszynie, a urodzonego w Mistowie syna Kazimierza i Franciszki z Parolów, którzy zmarli przed ślubem syna. Ślub odbył się 30 stycznia 1830 r.
Ksiądz Michał Pompecki, dzień po święcie Trzech Króli, 7 stycznia o godzinie 9:00 przyjął w swojej kancelarii Bazylego Wiśniewskiego lat 51 i Jana Konopkę także lat 51 mającego, obywateli z Kałuszyna, którzy oświadczyli, że dwa dni wcześniej w tym mieście zmarła Katarzyna Nowicka - mieszczanka córka Józefa i Agaty Urbanów, lat 44 mająca, pozostawiając po sobie owdowiałego męża Filipa Nowickiego, z którym przeżyła blisko 23 lata.
Małżonkowie Nowiccy czasowo mieszkali we wsi Zawoda pod Kałuszynem, tu na świat przyszły ich dzieci, których mieli w sumie siedmioro. Pierworodny Jan urodzony 20 czerwca 1831 r. w Zawodzie, był moim praprapra(3)dziadkiem. Kolejnymi dziećmi, które rodziły się w Zawodzie byli: Ludwika urodzona 5 października 1833 r., Andrzej Wincenty urodzony 7 października 1837 r., Marianna urodzona 8 lutego 1841 r., Józef urodzony 22 lutego 1844 r. W mieście Kałuszynie urodziła się Julianna, w dniu 3 grudnia 1846 r. oraz Józefa, w dniu 10 sierpnia 1852 r. W metrykach urodzenia dwóch najmłodszych córek Filip występuje jako właściciel domu w Kałuszynie.
Prawdopodobnie Katarzyna, po urodzeniu Józefy nie mogła długo do siebie dojść, być może jej śmierć, na początku 1853 r. była następstwem powikłań lub osłabienia po porodzie.
Jeszcze przed śmiercią Katarzyny, zmarła jej córka Marianna, miało to miejsce w Kałuszynie dnia 26 sierpnia 1852 r., dziewczynka miała skończone 11 lat, choć w akcie zgonu zapisano, że miała skończone lat 13. Także w Kałuszynie, 17 października 1854 r. zmarła najmłodsza córka Nowickich – Józefa, mająca 2 lat i dwa miesiące (w akcie zgonu zapisano dość nietypowo „półtrzecia roku mająca”).
Z przeprowadzonej kwerendzie w aktach metrykalnych parafii Kałuszyn wynika, że tylko córki: Marianna i Józefa zmarły, pozostałe dzieci dożyły wieku dorosłego, choć nie udał się ustalić dalszych losów Józefa.
Ludwika, pomimo niedawnego zgonu matki i związanej z tym wydarzeniu żałoby, w dniu 6 lutego 1853 r. wyszła za mąż za Feliksa Piotrowskiego czeladnika, stelmacha, czyli rzemieślnik zajmującego się wyrobem kół i innych części wozów, a także powozów, bryczek czy sań, zamieszkałego w Kałuszynie, a pochodzącego z Łazisk syna Stanisława i Rozalii z Jozefczyków. Kolejny ślub w rodzinie Nowickich, to był ślub samego Filipa, który ożenił się 8 listopada z Salomeą z Majewskich (w akcie pierwszego ślubu zapisano ją jako Salomea Majówna) wdową po Marcinie Zbrochu, zmarłym 15 lipca 1849 r. W 1867 r., w dniu 27 lutego odbył się ślub Julianny z Franciszkiem Wysogrockim czeladnikiem szewskim, synem Michała i Franciszki z Jurkiewiczów także szewców, urodzonym w Olszewicach, a zamieszkałym wraz z rodzicami w Kałuszynie. Najpóźniej z rodzeństwa żenił się Andrzej, ślub odbył się 23 lutego 1870 r. w Kałuszynie. Żoną, wówczas 33-letniego kawalera Nowickiego została Marianna Piłczyńska córka Karola i Ludwiki z Czyżewskich, urodzona w Piwkach, ale zamieszkałą w mieście Kałuszynie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jeśli publikujesz komentarz z konta anonimowego miło mi będzie gdy go podpiszesz chociażby imieniem 😉