Feliks Królak – 180 rocznica śmierci

Śmierć zawsze przychodzi nie w porę i za wcześnie, choć zabiera osoby w podeszłym wieku, to dla bliskich nadal jest za wcześnie. 

 

 

W piątkowe popołudnie o godzinie 15:00, 3 lutego 1843 r., we wsi Łaziska, gnieździe rodowym rodziny Królak zmarł mój praprapraprapra(5)dziadek Feliks Królak.

Zgon mojego przodka zgłaszali Adam Michałowski mający lat 48 i Maciej Sadoch liczący 36 lat obaj gospodarze w Łaziskach zamieszkali. Byli to bliżsi lub dalsi sąsiedzi Feliksa, którzy podali, że Feliks Królak miał lat 80, był wdowcem po Mariannie i utrzymywał się z wyrobku. Informację o zgonie przyjmował proboszcz Andrzej Sypniewski, on prawdopodobnie także prowadził pogrzeb zmarłego.

Z kwerendy akt metrykalnych wiemy, że Feliks Królak urodził się w 1765 r. w Łaziskach, jako syn Szczęsnego i Kunegundy małżonków Królak. W 1791 r. ożenił się z moją praprapraprapra(5)babką Ewą z Witków, córką młynarzy, gdy ona zmarła w 1817 r., po 16 miesiącach ożenił się w Marianną wdową po Franciszku Parolu, a córką małżonków Wocialów.

 

Feliks Królak mieszkał w Łaziskach, w sercu rozległych dóbr ziemskich Łaziska, które według ogłoszenia wystawienia majątku na licytacje w 1840 r. obejmowały  

około 195 włók, 24 morgi i 19 prętów ziemi i składały się z jednego ciągłego
kawała ziemi, żadną cudzą własnością nieprzedzielonego. 

Wieś Łaziska w tym ogłoszeniu zostały opisane następująco:  

Wieś folwarczna Łaziska. Składa się z jednego ciągłego kawała ziemi przybliżonej
rozciągłości około włok 33 morgów 14 miary nowo-polskiej zajmująca, gruntu
2/3 częściach klassy II żytniej, a w 1/3 klassy III żytniej, łąki zaś w
2/3 częściach gruntowe, a w 1/3 części błotniste, w której to wsi znajdują
się zabudowania dworskie i włościańskie, włościan czyli gospodarzy
rolnych sprzężajnych 12, pieszych 8, a to podług opisu w zajęciu znajdującego
się i jest w dzierżawnem posiadaniu Ignacego Puchały Cywińskiego.